Peygamber Payına Düşen Ganimeti Ne Yapardı?
““Ganimetlerden mal biriktirmeye kalksa Hz. Peygamber çok zengin olurdu. Nimetler içinde yaşayabileceği halde eşleri ve kendisi kanaatkar bir şekilde yaşamıştır.” (İbrahim Çoban, Ateizm ve Deizm Eleştirisi, s. 162, 171)
Taberi, tefsirinde Ali b. Ebi Talha’nın Abdullah b. Abbas’dan şu rivayetini aktarır: “Resulullah bu beşte bir’den hiçbir şey almazdı. Kalan yetim, yolda kalmış ve miskinlere dağıtılırdı.”
Mısır âlimlerinden Muhammed Mahmud Hicazi, Furkan tefsirinde: “Peygamber (sav) efendimiz, ganimetin beşte birini de beşe böler; bir payı kendisi alır, aldığı bu payı da Müslümanların çıkarlarına sarf ederdi.” demektedir.
‘Mufassal Tefsir’de: “Beşte birlik pay üzerindeki tasarruf yetkisi de, Müslüman cemaat içindeki peygamberin muhtaç akrabalarına, yetimlere, yoksullara ve yarı yolda kalmışlara vermek üzere Peygamber’e bırakıldı.” denilerek Efendimizin 5/1 hakkının da muhtaçlara sarf edildiği belirtilmektedir.
Resulüllah Efendimizin, kendine düşen payı, evine değil de muhtaçlara dağıttığı sahih rivayetlerle sabit olmuştur.
Nitekim İmam Şafiî’nin, Ubâde b. Sâmit’den yaptığı rivayete göre, “Resulüllah Hayber günü, aldığı beşte bir hisseyi olduğu gibi Müslüman fakirlere dağıtmıştır.” (Nesai, Ganaim)
“Peygamberimiz savaş ganimetlerin beşte birini almaya hak sahibi idi ama bunları gazileri donatmak, elçileri karşılamak ağırlamak, köleleri hürriyetine kavuşturmak, Müslüman köleleri satın alıp özgür kılmak, masrafı karşılayıp hacca gidemeyeceklerin hac masraflarını karşılamak, kefaret vermesi gerektiği halde buna parası olmayanlar için, bunları harcardı.” (A. Hatip, İddialara Cevaplar, s. 325)
Bir hadisi şerif’te Peygamberimiz, ‘Allah’ın size ganimet olarak verdiği şeylerden benim hakkım ancak beşte birdir. Bu beşte bir de yine size iade edilmektedir.’ buyurmuştur. (Nesai, Fey, 6; İbni Hişam II/492; Ebû Davud, Cihâd 121,149; Muvatta’, Cihâd 22; Müsned, 128, V/316, 319, 326)
“Sadakalar (zekat gelirleri) ancak şunlar içindir: Yoksullar, düşkünler, sadakaların toplanmasında görevli olanlar, kalpleri kazanılacak olanlar, azat edilecek köleler, borçlular, Allah yolunda (çalışanlar) ve yolda kalmışlar. İşte Allah’ın kesin buyruğu budur. Allah bilmekte ve hikmetle yönetmektedir.” (Tevbe, 60)
Allah’ın payı olan 5/1 için Ömer b. Abdülaziz ve İbnü’l-Arabi “Allah yolunda sarf edilir.” anlamındadır.” demişlerdir. (Tefsiru’l-Munir)
Hz. Peygamber (s.a) her savaştan sonra şöyle derdi: “Sizin iyiliğiniz için kullanılacak olan beşte birden başka benim şahsıma ayrılan bir parça yok.” (Tefhimu’l-Kur’an)
Ganimetlerin hedefini Seyyid Kutup “Karşılaşılan pratik ihtiyaçları gidermek için” (Fi Zilalil Kur’an);
Elmalılı Muhammed Hamdi Yazır “kamu yararına” (Hak Dini Kur’an Dili);
Muhammed Esed “kamu yarar ve ihtiyaçları gözetilerek” (Tefsiru’l-Mesaj) şeklinde açıklamışlardır.
Zaten İslam karşıtı oryantalist Margoliouth bile bunu itiraf etmektedir: “Muhammed’in kendisine tabi olanların yaşadığı sefaleti onlarla beraber paylaştığını kabul etmemiz gerekir. Verilen zekatları kendi özel ihtiyaçları için kullanmayı reddetmiştir.” (Margoliouth, Muhammed ve İslamın Yükselişi sayfa 212).”
Kaynak: İslami Cevaplar