Bağnazlık/Taassup

‘Bunlar Kur’an’ı düşünmezler mi? Yoksa kalpleri mi kilitli?’ (47/Muhammed, 24)

‘İnsan kendini yeterli gördüğü zaman haddini aşar.’ (96/Alak, 7 )

‘Das Tiefste im Menschen ist seine unausrottbare Rechthaberei’ [İnsanın kendini ne pahasına olursa olsun haklı görme arzusu onun en derin hakikatlerindendir]

‘Laf-u davayı enaniyet ne lazım ademe herkesin alemde bin mafevki bin madunu var’

Doğru düşünmenin temeli, görüşlerimize taassupsuz bağlanmaktır ve başka görüşlere açık olmaktır.

Kör taassup insanı karşıt fikirlere adaletli ve objektif bir şekilde açılmayı engelleyen bir durumdur. Mutaassıp kimseler doğrunun sürekli olarak kendileriyle olduğunu ve yanlışı da karşı tarafın temsil ettiğini ısrarlı bir şekilde savunurlar ve inanırlar. Böylece diyalog ve tartışmaya konu olan mesele tamamen görmezlikten gelinir ve insan kendisini sorgulama eyleminden kaçar.

Bağnazlık, ‘Ben yanılmam, fikrimi sorgulamama gerek yok’ demektir. İkna olmama veya ikna olmaya / eleştiriye açık olmama halidir. Kişinin bilmediğini bilmemesidir. Bağnazlık, fikirde hareketsizlik, içe kapanma halidir.

Bağnaz insanların özellikleri:

Bu insanlar bir spor kulübünün fanatik bir taraftarına benzetilebilir. O, tarafını tuttuğu takımın bir maçını seyrederse, takımı ne kadar kötü oynarsa oynasın, onu destekler. Karşı taraf kazanırsa, onların hile ile kazandıklarını veya hakemin taraf tuttuğunu söyler.Böylece kendisi karşı takımın iyi niteliklerini veya tuttuğu takımın tüm kötü özelliklerini görmezlikten gelir.

Bağnaz kimse aynadan yapılmış bir evde yalnız başına yaşayan kimse gibidir. Sağa sola veya başka herhangi bir yere yönelse, yalnızca kendisini görecektir. O yalnızca kendi bakış açısına kilitlenmiştir ve zihin kapıları başka açılara kapalıdır.

Hakikat acıdır:

Acı olmasının en büyük nedeni; hakikat ortaya çıktığı zaman, bazılarının arzu ve görüşlerinin onunla bağdaşmaması ve onun ölçüleri karşısında çürümesindendir. Hakikatlerin acılığı kabuktadır. Bu acılık hakkı görmezlikten gelerek doğacak lezzetlerden daha tatlıdır.